موعود آخرالزمان، میراث‌دار ودایع پیامبران الهی

حضرت مهدی علیه السلام را میراث دار انبیای گذشته بر می شمرند. وجود مبارک امام عصر (علیه السلام) علاوه بر صحف انبیای الهی، علم انبیا و اسم اعظم، ودایع و آثار انبیای الهی را نیز به ارث برده است که در اینجا با بهره‌گیری از روایات معصومین (علیهم السلام) به برخی از این ودایع اشاره می‌کنیم.

ابزار پیروزی در اختیار منجی

از مجموع روایات وارده در موضوع ظهور حضرت مهدی (علیه السلام) استفاده می شود که، ظهور مبارک حضرت ولی عصر (علیه السلام) بر اساس قدرت بی نهایت خداوند صورت می گیرد. از این رو، خدای تبارک و تعالی تمام ابزار و امکانات غلبه و پیروزی را در اختیار آن «ولی الله الأعظم» قرار می دهد که از جمله آنها میراثهای گرانبهای پیامبران عظیم الشأن الهی از قبیل: انگشتر حضرت سلیمان (علیه السلام)، پیراهن مخصوص حضرت آدم (علیه السلام)، عصای حضرت موسی (علیه السلام)، شمشیر و پیراهن رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) و دیگر مواریث انبیای بزرگ الهی است.

این ابزار و امکانات محیّرالعقول که ما فوق تصوّر هر انسانی است در دست هر کس قرار داده نمی شود؛ بلکه منحصراً در اختیار امام معصومی قرار می گیرد که بر هوای نفس خود تسلّط داشته، غرایز سرکش را رام نموده، هرگز دچار لغزش و اشتباه نمی شود، و برای اصلاح جهانی ذخیره شده است.

عصا و سنگ شگفت آور موسی

عصای حضرت موسی (علیه السلام) که به «نیل» زده شد و رود نیل به دوازده کوچه تبدیل شد، و آبها روی هم انباشته شد و این کوچه ها را از یکدیگر جدا کرد و سربازان یک میلیون نفری فرعون در آن میان به هلاکت رسیدند، آن عصا اکنون در محضر حضرت بقیة الله (علیه السلام) می باشد «. (جهان بعد از ظهور، ص 55).

امام باقر (علیه السلام) فرمود: عصای موسی، پیش از آنکه در دست موسی باشد، عصای آدم بود. سپس به شعیب و بعد به موسی بن عمران رسید و اکنون این عصا نزد ماست. رنگ این عصا همچنان سبز است و به همان شکل اول خود باقی است. اگر از آن بپرسی، پاسخ می دهد. این عصا برای قائم ما ذخیره گردیده است. او با عصا همان کاری می کند که موسی انجام داد.... (بصائرالدرجات، ص 183)

سنگی که حضرت موسی(علیه السلام) بر آن زد و چشمه های آب از آن روان شد، نزد امام مهدی (علیه السلام) است. وقتی حضرت اراده کوفه می کند، یکی ازیاورانش فریاد می زند: هیچ کس آب و غذا بر ندارد.

آنگاه حجر موسی بن عمران را بر شتر می نهند و همراه خود می برند. در هیچ منزلی فرود نمی آیند، مگر آنکه چشمه ای از آن سنگ روان می شود. گرسنگان، بی نیاز و تشنگان، سیراب می شوند...(بصائرالدرجات، ص 188)

انگشتر اسرارآمیز سلیمان

«سلطنت جهانی حضرت سلیمان (علیه السلام) و سیطره آن حضرت بر تمام موجودات روی زمین، تنها یک رمز داشت و آن هم در همان انگشتر نهفته بود. آن انگشتر با تمام ویژگیهایی که دارد هم اکنون در دست مولای ما و مولای همه جهان حضرت صاحب الزمان (علیه السلام) می باشد. (جهان بعد از ظهور، ص 55)

تابوت سکینه بنی اسرائیل

تابوت سکینه، طبق نوشته‌ها، صندوقی بوده است که الواح سنگی و احکام ده‌گانه (تورات) در آن قرار داشته بود و هر وقت قوم بنی‌اسراییل حرکت می‌کرد، این صندوق را با حرمت فراوان در ارابه‌ای نهاده و پیشاپیش خود روان می‌داشتند و در جنگ نیز آن را پیشاپیش صفوف قرار می‌دادند تا باعث ثبات قدم و آرامش لشکریان گردد. این صندوق به فرمان حضرت موسی (علیه السلام) ساخته شده بود و علاوه بر آن الواح (دو لوح سنگی)، کاسه‌ای از «منّ» - یعنی همان غذای آسمانی که در سوره اعراف، آیه 160 از آن یاد شده است - نیز در آن قرار داده بودند.

در مورد تابوت سکینه می توان گفت که، یکی از اسرار الهی است و در باره آن گفته اند که، آن را به هر شهری بفرستند تمام شهر را طعمه حریق می سازد؛ به هر طرف آن را ارسال کنند، آن کشور را از صفحه تاریخ بر می دارد؛ درست همچون بمبهای اتمی و هیدروژنی و نیترونی امروز و قوی تر از آنها، و بدینسان خداوند حجّت خود را با عصای موسی و تابوت سکینه مجهّز ساخته که دیگر تسلیحات قرن حاضر در برابر آنها از هر واکنشی ناتوان است «. (روزگار رهایی، ج 1، ص 520).

«تابوت سکینه به وسیله او از دریاچه طبریه (در فلسطین) بیرون آورده می شود، و همراه آن حضرت حمل گردیده، در بیت المقدّس در برابر او گذاشته می شود. هنگامی که یهودیان آن را ببینند همگی به شرف اسلام مشرف می شوند به جز تعدادی اندک که اسلام نمی آورند». (الملاحم و الفتن، ص 150 باب 154).

پیراهن بهشتی یوسف

مفضل بن عمر گوید، امام صادق (علیه السلام) به من فرمود: می‌دانی پیراهن یوسف (علیه السلام) چه بود؟ عرض کردم: نه. فرمود:

چون برای ابراهیم (عله السلام) آتش افروختند، جبرئیل (علیه السلام) جامه‌ای از جامه‌های بهشت برایش آورد، او پوشید و با آن جامه گرما و سرما به ابراهیم زیانی نمی‌رسانید. چون مرگ ابراهیم رسید، آن را در غلافی نهاد و به اسحاق آویخت و اسحاق آن را به یعقوب آویخت و چون یوسف (علیه السلام) متولد شد آن را به او آویخت و در بازوی او بود تا امرش به آنجا که بایست رسید (زمام حکومت مصر را به دست گرفت)؛ چون یوسف آن را در مصر از غلاف بیرون آورد، یعقوب بوی خوش آن را دریافت و همین است که گفت: «اگر نادانم نمی‏خوانید من بوی یوسف را احساس می‏کنم»(سوره یوسف آیه 94) و آن همان پیراهنی بود که خدا از بهشت فرستاده بود.

عرض کردم: قربانت گردم، آن پیراهن به چه کسی رسید؟

فرمود: به اهلش رسید و هنگامی که قائم ما (امام مهدی (علیه السلام)) ظهور کند، با او خواهد بود، سپس فرمود: هر پیغمبری که دانش یا چیز دیگری را به ارث گذاشته به آل محمد (صلی الله علیه) رسیده است. (محمدبن یعقوب کلینی، همان، ص 232، ح 5)

میراثهای گرانبهای پیامبر اسلام

یعقوب سراج می گوید که خدمت امام صادق (علیه السلام) عرضه داشتم: فرج شیعیان شما چه وقت است؟ فرمود:

فرج ما هنگامی است که حضرت صاحب الامر (علیه السلام) با میراثهای پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) از مدینه خارج شده، رهسپار مکه معظّمه گردد.

پرسیدم: میراث پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) چیست؟

فرمود: شمشیر، زره، عمامه، بُرد، تازیانه، پرچم، سپر و زین آن حضرت است. چون وارد مکّه شود، شمشیر را از غلافش بیرون می آورد؛ زره، بُرد و عمامه را می پوشد؛ پرچم را بر افراشته، تازیانه را به دست می گیرد و از خدای تبارک و تعالی اذن ظهور می طلبد . (کافی ج 8، ص 224، ح 285)

اتمام حجت نهایی

آری! مهدی (علیه السلام) با میراثهای گرانبهای پیامبران می آید، و به وسیله آنها با تمام اقوام و ملل مختلف دنیا و مسلمانان اتمام حجّت می کند، و راه عذری برای هیچ یک از اهل ادیان باقی نمی گذارد تا این که همگی به اسلام می گروند، و در روی زمین هیچ نقطه ای باقی نمی ماند جز این که در آن، به یکتایی خدا و پیامبری رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) گواهی داده می شود.